Gimnazjaliści z Podolsza zwiedzali Auschwitz- -Birkenau

„Niechaj na wieki będzie krzykiem rozpaczy i przestrogą dla ludzkości to miejsce, w którym hitlerowcy wymordowali około półtora miliona ludzi…”
            Niezapomnianych  wrażeń  dostarczył  nam -uczniom  klasy III  gimnazjum -   pobyt w niemieckim obozie koncentracyjnym  w  Oświęcimiu.
            Stało  się  tradycją naszej szkoły, że uczniowie kończący gimnazjum już z początkiem roku szkolnego planują wyjazd do Auschwitz.    Dzień  23 maja  był  zatem  przez nas bardzo oczekiwany. Mieliśmy wtedy po raz pierwszy w swoim życiu zmierzyć  się z  ogromem  tragedii, jaką „człowiek zgotował człowiekowi”.  
            Powaga i skupienie towarzyszyły  nam  od  pierwszych chwil pobytu w obozie, od momentu, gdy przeszliśmy przez  bramę ze słynnym napisem: ”Arbeit macht frei”.  Odkrywanie  tej  najczarniejszej  z kart historii rozpoczęliśmy od  przywitania  się z panią  przewodnik, która  towarzyszyła nam  podczas zwiedzania,  rewelacyjnie opowiadając o tym okrutnym miejscu zagłady.
Po  kolei  zwiedzaliśmy  bloki, w których próbowali wieść życie byli więźniowie obozu. Pozostało po nich mnóstwo pamiątek: odzież, buty, przedmioty codziennego użytku, wszystko to, co zdołali ze sobą  zabrać  w momencie aresztowania. Najbardziej przejmujący był widok dziecięcych kaftaników, bucików i zabawek oraz pełne gabloty ludzkich włosów, które hitlerowcy wywozili do III Rzeszy, by nadal mogły służyć, teraz  - na przykład – jako pędzle do golenia.  Widzieliśmy cele śmierci, w jednej z nich zginął  ksiądz Maksymilian Kolbe, decydując się umrzeć za jednego ze współwięźniów.
Całości dopełnił film, który obejrzeliśmy, kończąc zwiedzanie.
            Ogromne  wrażenie wywarł na nas pobyt w pomieszczeniu, gdzie znajdowało się krematorium i komora gazowa. Naszą uwagę przykuły dawne piece krematoryjne.
            Obóz pracy, jakim był Auschwitz I,  pochłonął tysiące ofiar. Pobliska Brzezinka, znana szerzej jako Birkenau, na zawsze pozostanie cmentarzem. Ruiny, zgliszcza - tyle pozostało z hitlerowskiej fabryki śmierci. Tam każdy więzień miał swoją historię.    Zajeżdżając na peron, nie wiedział jeszcze, jak skończy. Większość trafiała do komór gazowych. Los przyjeżdżających do Auschwitz był w końcowej fazie wojny mocno schematyczny - krótka selekcja, a następnie droga do komory gazowej, gdzie kończyło się życie tysięcy ofiar. Zazwyczaj pobyt więźnia w Auschwitz trwał 3 miesiące - niewielu było odporniejszych na życie w ciągłym strachu, kampanię obelg i kpin ze strony strażników.
Czas spędzony w obozie na zawsze pozostanie w naszej pamięci..
Młode pokolenie, którego jesteśmy  reprezentantami,  nie może zapomnieć o tym, co wydarzyło się w tym miejscu ponad 70 lat temu. Powinniśmy zrobić  wszystko, by już nigdy pociąg historii nie zatrzymał się na stacji Auschwitz